Of het nu in muziek, mode, op rode lopers of in films is — verwijzingen zijn overal. Dat roept een belangrijke vraag op: is dit een nieuw fenomeen, en belangrijker nog, betekent dit het einde van originaliteit?

Vandaag de dag zijn er nog maar weinig filmrollen die uitgroeien tot écht iconische personages. Om een figuur legendarisch te maken, moet een acteur zichzelf als het ware laten verdwijnen achter zijn rol. Maar met hun constante aanwezigheid op sociale media, in luxecampagnes en op rode lopers, wordt het steeds moeilijker om nog echt in hun personages te geloven. We gaan nu naar de bioscoop voor de ster, niet voor het personage.

Van When Harry Met Sally tot Notting Hill en Love Actually, romantische komedies hebben jarenlang het witte doek gedomineerd, tot ze geleidelijk van de radar verdwenen. Met Materialists zorgt Céline Song voor een grote comeback van het genre, via een moderne en realistische herinterpretatie.

Damson Idris heeft al naam gemaakt in “Snowfall” en bevestigt met de film “F1” zijn volledige potentieel in de bioscoop. Hij werpt zich geleidelijk op als een van de essentiële gezichten van het nieuwe Hollywood.