De toekomstige tentoonstelling van het Costume Institute heruitvindt de dialoog tussen lichaam, kleding en creatie, en viert vijf millennia aan kunst en mode.

Met Costume Art staat het Metropolitan Museum of Art in New York op het punt een belangrijk hoofdstuk te openen &mdash; zowel voor zichzelf als voor het Costume Institute. In 2026 wordt het lichaam, in al zijn aanwezigheid, kwetsbaarheid en symbolische kracht, het ankerpunt van een tentoonstelling die zich als een manifest laat lezen: het kledingstuk opnieuw erkennen als belichaamde kunst, de mode opnieuw verbinden met de eeuwenlange traditie van menselijke representaties, en bezoekers een zintuiglijke reis aanbieden door vormen, materialen en blikken op het individu gedurende meer dan 5.000 jaar.
Onder leiding van Andrew Bolton keert Costume Art een te lang aanvaarde hi&euml;rarchie om: die welke mode scheidde van kunst, of de ene reduceerde tot louter esthetiek en de andere tot pure idee. Hier gaan beide in volwaardige dialoog. De stukken van het Costume Institute treden in gesprek met schilderijen, sculpturen en objecten uit het hele museum &mdash; als echo&rsquo;s die herinneren dat kleden een fundamentele culturele daad is, een taal die onze verhouding tot de wereld vertelt.
De tentoonstelling ontvouwt zich rond drie lijnen, drie manieren van bestaan: klassieke lichamen, alomtegenwoordig in de kunstgeschiedenis; lichamen die lang onzichtbaar bleven &mdash; zwanger, ouder, niet-normatief; en universele, anatomische lichamen, bijna archetypisch. Via deze driedeling bevraagt Bolton de normen die ons kijkkader hebben gevormd, herschikt hij representaties en haalt hij in het licht wat de mode soms naar haar periferie heeft verwezen.
De scenografie, ontworpen door het bureau Peterson Rich Office, is opgevat als een mise-en-sc&egrave;ne van aanwezigheid. De silhouetten, verheven op imposante sokkels, vormen een spel van visuele en emotionele confrontaties. De reflecterende hoofden van kunstenaar Samar Hejazi &mdash; echte oppervlakken voor intieme projectie &mdash; nodigen bezoekers uit zich te spiegelen aan wat een kledingstuk over henzelf onthult of juist verbergt. Sommige stukken worden door echte lichamen gedragen en doorbreken zo nog meer de museale afstand, als herinnering dat schoonheid geen statisch ideaal is maar belichaard wordt in de diversiteit van levens.

Door bewust af te zien van ondertitels, benadrukt Costume Art zijn ambitie: mode beschouwen als een culturele, esthetische en sociale kracht met dezelfde waardigheid als kunst. Gesteund door Jeff en Lauren Bezos, evenals door Saint Laurent en Cond&eacute; Nast, zal de tentoonstelling een sleutelmoment markeren voor het Costume Institute en de nieuwe Cond&eacute; M. Nast Galleries inwijden &mdash; bijna 12.000 vierkante voet aan nieuwe ruimte, grenzend aan de Great Hall.
Achter zijn ogenschijnlijke elegantie wil Costume Art ook een kritische ruimte zijn: de tentoonstelling onderzoekt wat het geklede lichaam onthult, maar ook wat het verbergt. Ze bevraagt wie wordt weergegeven en wie niet, hoe kunstgeschiedenis en mode onze verbeelding en onze normen hebben gevormd. Door het lichaam centraal te stellen, biedt Bolton een vernieuwde lezing van kleding: niet langer een eenvoudig ornament, maar een cultureel bewust gebaar, een politiek statement, een instrument om onze aanwezigheid in de wereld te begrijpen.
Van 10 mei 2026 tot 10 januari 2027, vlak na het Met Gala op 4 mei, wordt het publiek uitgenodigd voor deze zeldzame onderdompeling in de intimiteit van het kledingstuk &mdash; daar waar materie idee ontmoet en kunst zich herinnert dat zij altijd begint bij een lichaam.

Costume Art: wanneer het lichaam het kloppend hart van het MET wordt in 2026

Related Articles

Mode

Mode

Mode

Recommended posts for you

Mode